De laatste dagen waren redelijk druk. Ik heb heel wat assessment gezien op woensdag. Ik heb ook enkele kinderen gezien met zware ontwikkelingsstoornissen en motorische problemen.

Eergisteren hebben we een meisje moeten positioneren die een operatie onderging aan haar heupen en adductoren. Ik vond het verschrikkelijk om te zien hoeveel pijn het kind had. Het bleef maar wenen. Ze hadden problemen om de pijn onder controle te houden. Het was echt hartverscheurend. Ik vond het te erg om aan te zien en ben naar buiten te gaan. Gelukkig zijn de therapeuten erg begripvol, we hebben hier ook over gepraat. Na het gesprek kon ik dit een plaats geven. Het is niet altijd evident om hiermee om te gaan. In het team stimuleren ze je om over deze situaties te praten en dat is goed.

Van de orthopedie afdeling gingen we naar LIVA. LIVA staat voor intensieve zorg. Hier liggen pasgeboren baby's die een canule hebben of aan beademingstoestellen liggen. Hier geven we hulpmiddelen advies. Vaak moet de badkamer aangepast worden zodat het kindje op een veilige manier kan gewassen worden. Er moet ook gekeken worden voor goede stoelen.

Eergisteren werd afgesloten met een assessment bij een jongetje met artogrypphosis.

Vandaag was mijn laatste dag. Mijn dag starte in de speeltherapie. In de speeltherapie komen kinderen van verschillende afdelingen om hun zorgen eventjes te vergeten. Sommige activiteiten zouden ergotherapeuten ook kunnen geven, maar er is bewust voor gekozen om speeltherapie over te laten aan pedagogen. Ze hebben dit gedaan om een onderscheid te maken tussen therapie en spelen. Ik heb heel wat uitleg en mooie folders gekregen. De speeltherapie is een grote ruimte met verschillende hoeken. Er zijn dokters hoeken, in deze hoeken kunnen de kinderen op poppen toepassen wat dokters bij hen doen. Er is ook een huisje, zandbak, boot, kasteel, verkleedkledij... Het is prachtig om te zien. Er zijn ook nog enkele andere ruimten hier aan verbonden. Zo heb je een ruimte voor de tieners waar ze DVD kunnen bekijken, videospelletjes kunnen spelen enaan de computer kunnen zitten. Er is een grote ruimte met al het materiaal. Het materiaal zit in verschillende dozen zodat de kinderen die te ziek zijn, op hun kamer kunnen spelen. Daarnaast hebben ze een snoezelruimte. Heel mooi. Je vindt er ook nog een grote knutselruimte.

Sommige kinderen hebben echt een angst voor het ziekenhuis opgelopen. In de speeltherapie hebben ze een apart lokaal waar ze de kinderen voorbereiden. Hierstaat een kast metnaalden, popen, allerlei medisch materiaal. Ze laten het kind eerst het materiaal zien. Ze vertellen erover. Daarnagaan ze samen met het kindvoelen aan het materiaal en het uitproberen op een pop of beer. Daarna mag het kind zelf alles uitproberen. Op deze manier vermindert de angst en durven de kinderen een behandeling ondergaan. Foto's hierover kan je vinden bij Astrid Lindgrens Barnsjukhus.

Na de speeltherapie terug assessment bij een meisje met een spierziekte. Deze middag heb ik het assessment mogen afnemen. Ik heb de TVPS-3 mogen afnemen en een deel van de BOT-2. Ik was zeer trots dat ik dit mocht doen. Daarna heb ik de AMPS gezien. Een meisje moest twee activiteiten uitvoeren namelijk muffins bakken en thee maken. Daarna hebben we een korte fika gehouden.

Mijn dag werd afgeloten met fika en een gesprek met Elisabeth. Elisabeth is een ergo waar ik heel veel aan gehad heb gedurende mijn stage. Ze heeft me nog wat tips meegegeven over plaatsen die ik zeker moet zien. Daarna was het tijd om afscheid te nemen, ik zal deze plaats echt missen. Ik heb er zoveel geleerd en het was gewoon prachtig.

De tijd gaat echt heel snel. Ik kan nog altijd niet geloven dat mijn eerste vier weken stage erop zitten.

Nu ben ik al aan het zoeken voor mijn trip naar Lapland. Helaas zitten alle studenten trips naar Lapland al vol, ik ben nu op zoek naar een andere oplossing en hoop binnenkort te kunnen zeggen dat ik iets gevonden heb.